42. Klavertjes Vier!

In Casale Monferrato was het markt, een parkeerplaats was niet te vinden en zo reden we weer door naar Breme dat door het rijstvelden omgeven lijkt. Klein en rustig. Maar met een schat aan stokoude gebouwen. We liepen in de crypte uit de 10e eeuw bij de even oude abdij en de doopkapel uit de 7e eeuw!
We volgden de route naar Lobello, waar een kolossaal en indrukwekkend bouwwerk met delen uit de 5e en 7e eeuw staat.

Toen gingen we naar Mortara (Altaar des doods), dat ooit Pulchra Silva (Mooie Woud) heette, maar van naam veranderde nadat Karel de Grote in 774 in een bloedige slag hier de Longobarden versloeg. Ter ere van de gesneuvelden verrees de Abdij Sant'Albino. Dit werd een overnachtingsplaats op de pelgrimsroute naar Rome.

Toen we zochten waar we daar naar binnen konden, kwam een Italiaanse mevrouw op ons af en bood Willy de geluksklavertjes aan, die ze zojuist in het gras op het terrein had gezocht. Toen ze hoorde dat we uit Nederland kwamen rende ze voor ons uit door de poort naar hun huis, net achter de kerktoren, dat in de ruines van de abdij opgetrokken was. Haar man kwam uit Nederland, maar woonde al meer dan 30 jaar in Italië. Prachtig huis met muren van meer dan een meter dik! Aardige mensen waarvan we de naam niet eens kennen. En precies daar waar Karel de Grote de Longobarden versloeg!

We wensen ze hetzelfde geluk toe als dat voor ons bestemd was met de Klavertjes Vier.

Opnieuw via landwegen door grote rijstvelden eindigden we de dag op het parkeerterrein van Certosa di Pavia.