5. Het Roergebied voorbij

Het Roergebied voorbij.

De dag begon met een uitdaging. Vinden we internet? We merken dat we er voor deze reis wel nogal afhankelijk van zijn. We willen de route goed plannen, b.v. Daarvoor hebben we verschillende middelen: boeken en websites, een goed instelbare autonavigatie en een navigatie voor op de fiets. Daarbij merken we de waarde van Google Maps en Earth hebben en daarvoor heb je internet nodig. In maps zijn dan wel off line kaarten te gebruiken, maar daar kun je weer niet op navigeren.

Ook voor deze blog is internet nodig, maar dat is niet zo dringend, kan een dagje wachten.

We kunnen gebruik maken van de netwerken van Ziggo netwerk en van Fonera.

We rijden de camper naar de nieuwbouw van Weerselo. Dat valt nog behoorlijk tegen. We moeten echt vlak voor een huis met Ziggo parkeren om enig resultaat te hebben. Uiteindelijk lukt het, maar het kost ons eigenlijk teveel tijd.

Het is zondag, onze 5e reisdag. Emo vertrok ook van Weerselo op zijn 5e dag, maar dan te voet!

Als we gelijklopen met Emo,dan doen we er 72 dagen over om in Rome aan te komen. Dat vinden we te langzaam. We zijn van plan om vandaag te eindigen in Hamborn, net boven het Ruhrgebied.

Vreden

We rijden door Lonneker en het centrum van het (vandaag) rustige Enschede. We aarzelen of we net ten zuiden van die stad zullen stoppen, om daar te gaan fietsen, maar het internet heeft teveel van onze tijd genomen, bovendien zijn we er al weer voorbij en aan de grens, voordat we er erg in hebben. Via Altstädte bereiken we Vreden een pleisterplaats voor Emo. Daar lopen we naar de kerk die na verwoesting in WO 2 weer opgebouwd is uit de oude materialen. Pal naast de kerk is overigens een 2e geplaatst. Voor de zekerheid?

De dag daarna eindigde Emo in Raesfeld. In de plaats Erle (en echt geen gehucht zoals Dick de Boer vermeldt) gaan we op zoek naar een eik die Emo met eigen ogen aanschouwd zou kunnen hebben... een eik die eeuwenlang diende als gerechtsboom. Onder deze boom werd recht gesproken. Na enig zoeken vinden we een werkelijk indrukwekkend exemplaar. Delen van de buitenkant staan nog overeind, zwaar onderstut, dat wel, en verbinden zich boven weer tot één boom. Dit moet wel de oudste boom zijn die we ooit hebben gezien! Een bord vermeldt een leeftijd van maar liefst 1400 jaar! Als dat waar is zou hij ten tijde van het passeren van Emo ook al 600 jaar zijn.

Feneiche in Erle

En dat brengt me dan weer op het beeld dat de wouden in de tijd van Emo veel gevarieerder moeten zijn geweest. Bomen kregen nog de gelegenheid oud te worden.

Bijzonder deze eik!

We stellen ons voor de keus, stoppen we vandaag voor het Ruhrgebied, of maken we de dag langer en rijden we er nog door. We hadden er al voor gekozen om Emo's traject in dit gebied verder niet te volgen, want hoewel de verleiding groot is, denken we dat we dat dan beter op de fiets zouden kunnen doen. We besluiten deze dag (het is immers zondag en niet zo druk op de weg) door te rijden naar Mönchengladbach, dat ligt mooi aan de zuidkant van alle drukte. En zo eindigen we daar op een camperplaats bij een slot uit eind 18e eeuw. Morgen zien we wel weer verder. We zijn Emo nu ruim voor!