29. Lyon

Met de bus naar het metrostation, met de metro naar het centrum van Vieux-Lyon en vervolgens bergop met de kabeltrein. Zo kwamen we 's morgens al vroeg op de Fourvière heuvel, van oudsher het centrum van Lyon dat in 1211 wellicht nog de Romeinse naam Lugdunum droeg. In ieder geval was dat de naam die Emo in zijn kroniek gebruikte toen hij zijn slaapplaats van zondag 18 december 1211 beschreef.

Nu trekt de grote Notre Dame de Fourvière talloze toristen, maar deze stond er in Emo's tijd nog niet. Wel waren er de twee Romeinse theaters waarin elk zo'n 13.000 toeschouwers ten tijde van eerste Christenen zich konden verlustigen aan de martelingen waaraan deze nieuw-gelovigen werden onderworpen.

We bezochten met ons openbaar vervoer kaartje de verschillende plekken waar ten tijde van Emo de huidige gebouwen al stonden, zij het (grotendeels) herbouwd.

We vonden het minder inspirerend dan we verwacht hadden. Het is allemaal opgenomen in de goed georganiseerde grootstedelijke structuur van Lyon, waar we de sfeer van de Middeleeuwen deze keer maar moeilijk terug konden vinden. Of moeten we nog even wennen?
Toen we terug bij de camper waren zagen we dat we de laatste bezichtiging hadden overgeslagen (we waren moe, hebben allebei nog last van een virus). Dat hadden we beter anders kunnen plannen, want juist deze oude Romaanse kerk was een hoogtepunt geweest...

Lyon is overigens wel een mooie stad om te bezoeken, met een aangenaam Zuidfrans klimaat, een zeer goed en goedkoop systeem van openbaar vervoer en met het witte-fietsen-plan is het eenvoudig om je van de ene plek naar de andere te verplaaten. Bovendien zagen we dat je er nog scheerkwasten kunt kopen (voor €50,-) en pijpen lijken ook tot de verzamelwaar te horen, gelet op de prijs!